Raw Blues Experience club: Loodscafé concert report: Freddie -
photo credits: Freddie |
 |
Op tijd en stond één van de minder bekende goden van onze eigenste bluesscène gaan bewonderen mag je zeker niet laten en wanneer de grote kanonnen misschien even een rustpauze inlassen richting feestdagen is dit dan weer de aangewezen gelegenheid om je horizon te gaan verruimen bij groepen die alvast enige aandacht verdienen.
Raw Blues Experience mag dan als naam wel een beetje misleidend overkomen want zo had de plaatselijke Jimi Hendrix in eerste instantie wat anders verwacht maar ook dat zou later verholpen worden door de aanstekelijkheid van de gebrachte nummers en de nodige witte wijntjes. Echte rauwe blues is nu niet meteen terug te vinden in hun muziek maar wel de nodige portie swing. Van ‘West Coast Swing’ over Rockabilly naar Blues maar dan wel met hun eigen arrangementen zodat zelfs de zwaarste nummer best verteerbaar blijven.
De avond ging verder zoals hij was begonnen. Blues en swing hand in hand met nummers als ‘Route 66’ of Brook Benton zijn ‘Kiddio’ en met op tijd en stond een tearjerker er tussen heeft zowat iedereen hier best genoten van de aangename kennismaking met deze ‘Raw Blues Experience’.
|
Raw Blues Exerience is zo een ‘geval’ en omdat ik daar niet meteen vele kilometers moest voor af te leggen was het Loodscafé te Aarschot daar de geschikte plaats voor. Het café dat gekend staat voor hun sterke singer-songwriters corners op zondagmiddag kent natuurlijk ook hun ‘blauwe maandagen’ en vanavond hadden daar de mannen van Raw Blues Experience hun tenten opgeslagen. Dit viertal is in hoofdzaak uit de streek van ‘Oalsjt’ al is er ook eentje bij die zich thuis voelt in het bluesdorp Wespelaar. Deze Raw Blues werd zelfs boven de doopvont gehouden in het dorp van ‘Swing’ en daar was niet het minst gitarist Marc Van Nuland verantwoordelijk voor. We schrijven dan 2006 en de eerste jaren waren nu net de moeilijkste maar rond 2011 begon deze band vaste vorm te krijgen met bassist Jackie Verstraeten die we nog kennen van The Night Time Heroes. Door het inbrengen van zanger en harper Ben Redant en drummer Bart De Bruecker kreeg de band dan uiteindelijk de bezetting waarmee ze nu hun visie kunnen overbrengen naar fans en publiek.
Het Loodscafé is meteen ook de geschikte plaats om een grote test af te leggen voor een publiek dat nu niet dadelijk als vaste fans mag worden beschouwd. Waar staan ze hier dan wel voor bekend, wel hier is altijd wel volk en het is dus ook normaal dat deze juke-joint nu ook weer tot in de wandelgangen is bevolkt en dat is dan weer steeds een opsteker voor de muzikanten die hier hun ding komen doen.
Vorig jaar hebben deze ‘Raw Blues Exerience’ ook hun album ‘Take 1’ op de markt gebracht en bij het beluisteren daarvan wist ik dat het een swingende en opgewekte avond zou gaan worden. Openen doen ze alvast met een aanstekelijk nummer van Bobby Bland want deze ‘Further On Up The Road’ werd al door hem in 1957 op de plaat gezet. Van de ene shuffle naar de andere is al meteen op veilig spelen zouden we zeggen maar de omschakeling naar wat rockabilly met ‘Lonesome Train’ deed de ‘Jimi’ haast van zijn stoel vallen. Helaas voor hem zat hij daar alleen mee want de rest van het volle café begon zich te amuseren. Toen zanger en smoelschuiver Brent aankondigde om toch maar naar blues te gaan overschakelen moest ik dan weer de wenkbrauwen fronsen bij het horen van ‘Call Me The Breeze’, want is dat nu niet van JJ Cale de vader van de Tulsa sound?
Ook de blues nummers van deze Raw Blues Experience blijven luchtig door hun eigen inbreng zoals bij Muddy Waters zijn ‘Got My Mojo Working’ maar omdat alle aanwezigen vergezeld waren van hun goede portie ‘mojo’ bleef de schwung er hier volledig in. De eerste echte blues en dan doelen we natuurlijk op de ‘sound’ kregen we toen Marc zijn Danelectro inruilde voor een maagdelijke Les Paul en de Jimi was zelfs in de 7de hemel toen Albert King zijn ‘Born Under a Bad Sign’ uit de boxen galmde.
|